Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Η Αφροδίτη και ο Ερμής στο ηλιοβασίλεμα


Καλλιτεχνική απεικόνιση φτιαγμένη από το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο ΤεχνολογίαςΝόησις, με τον δυτικό ουρανό λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα

Τις ημέρες των διακοπών του Πάσχα, εκτός από τα επίγεια φωτεινά φαινόμενα της εποχής, τα βεγγαλικά και τις λαμπάδες, οι περισσότεροι σίγουρα παρατήρησαν και ένα αξιοσημείωτο ουράνιο φωτεινό φαινόμενο, ένα πολύ λαμπερό «αστέρι» που φέγγει στον δυτικό ουρανό λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα. Δεν είναι ούτε αεροπλάνο, ούτε δορυφόρος, ούτε βέβαια UFΟ, όπως αρκετοί έσπευσαν να υποθέσουν. Είναι η
Αφροδίτη, ο δεύτερος πλησιέστερος προς τον Ηλιο πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος.

Αυτή την εποχή ακολουθεί στον ουρανό, όπως φαίνεται από τη Γη, τον Ηλιο και δύει λίγο έπειτα από αυτόν. Σε αυτή τη διάταξη Ηλίου- Γης - Αφροδίτης η τελευταία ονομάζεται από τον λαό μας Αποσπερίτης. Ενώ η Αφροδίτη λόγω της μεγάλης της λαμπρότητας παρατηρείται εύκολα, είτε ως Αποσπερίτης το απόγευμα είτε ως Αυγερινός το πρωί, ο Ερμής ξεφεύγει συνήθως από το μάτι ενός όχι έμπειρου παρατηρητή λόγω του ότι είναι σημαντικά αμυδρότερος. Αλλωστε ο πλανήτης αυτός, επειδή είναι ο πλησιέστερος στον Ηλιο, φαίνεται το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα πολύ κοντά σε αυτόν και καλύπτεται από την ακτινοβολία του. Από χθες, Πέμπτη, βρίσκεται σε μέγιστη ανατολική αποχή, δηλαδή στη μεγαλύτερη δυνατή γωνιώδη απόσταση από τον Ηλιο, όπως φαίνεται από τη Γη, και άρα αυτή την εποχή είναι ορατός για μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα μετά τη δύση του Ηλίου. Παρατηρώντας λοιπόν τον δυτικό ουρανό, λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, μπορεί να δει κανείς, πέρα από την εκτυφλωτική Αφροδίτη, και τον Ερμή ως ένα αμυδρότερο αστέρι λίγο δεξιά και κάτω από αυτήν. Τέλος, καθώς αρχίζει να πέφτει το σκοτάδι, γίνεται ορατό και το σμήνος των Πλειάδων, η Πούλια, αριστερά και επάνω από την Αφροδίτη. Τις επόμενες ημέρες ο Ερμής θα κινείται στον ουρανό προς την πλευρά του Ηλίου, ώσπου να χαθεί στις ακτίνες του άστρου μας. Στη συνέχεια θα γίνει και πάλι ορατός, αυτή τη φορά όμως από την αντίθετη πλευρά του Ηλίου, τη δυτική. Τότε θα είναι παρατηρήσιμος για ολοένα μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα λίγο πριν από την ανατολή του Ηλίου, ώσπου να φθάσει στη μέγιστη δυτική αποχή στις 25 Μαΐου.

Ο κ. Χ. Βάρβογλης είναι καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.
BHMA

Δεν υπάρχουν σχόλια:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...